Het klinkt misschien als de titel van een spannend boek, maar dat is het helaas niet. Het was zaterdag 22 oktober. Reiger Boys 1 had zojuist Vrone 1 verslagen in een bekerwedstrijd. In de kantine was het gezellig druk, de nazit als vanouds. Om een uur of half zes besloot Piet dat het mooi was geweest voor die dag en liep niets vermoedend de betonnen tribunetrap af, op weg naar zijn fiets. Wat er tijdens die afdaling is gebeurd zal wel een raadsel blijven, maar opeens lag Piet daar, halverwege de trap. Trede gemist? Wie weet.
Al heel gauw waren er diverse mensen om hem heen. Overeind komen lukte Piet niet en zo te zien en horen had Piet veel pijn. 112 was snel gebeld, de ambulance liet gelukkig niet lang op zich wachten. Het was duidelijk dat Piet naar de eerste hulp zou worden gebracht.
Het vervolg kort samengevat: we kregen al gauw bericht dat het ernst was. Gebroken pols, beschadigde wervels, scheurtje in schedel. Gelukkig was Piet in het ziekenhuis in goede handen. Pas woensdag 26 oktober mocht Piet naar huis. Daar ligt hij nu, is prima aanspreekbaar en optimistisch als altijd. En nu maar revalideren.
Van veel kanten werd en wordt met Piet meegeleefd. Hij ontving een fraaie fruitmand van bestuur en leden van Reiger Boys, een fruitmand van de herenselectie en staf en een boek (over Louis van Gaal) van De Vrienden van Reiger Boys. Piet is al “Vriend” vanaf de oprichting van De Vrienden in 1996. Natuurlijk wensen we Piet een spoedig herstel toe, zodat hij over enige tijd weer op zijn vertrouwde plek in de kantine kan zijn.