12 mei en de voorlaatste speelronde uit de voorjaarscompetitie stond op de kalender. Na drie thuiswedstrijden tegen Buitenveldert (1-1 en 3-1 tegen de MO17.1 en 2-2 tegen de talenten O17), mochten we nu eens op bezoek bij ze in Amsterdam Zuid. De belangrijkste wedstrijd werd echter in Haarlem gespeeld, want daar ontving nummer twee DSS koploper Sporting 70. Bij minimaal een gelijkspel zou de titel voor de Utrechtse formatie al binnen zijn en bij winst zouden wij zelfs weer zicht hebben op de tweede plaats. De laatste wedstrijd (26 mei) ontvangen wij DSS op sportpark de Wending en hebben we nog wat recht te zetten.
Voor vandaag leek er, op die eventuele tweede plaats, weinig op het spel te staan, maar niets is minder waar. We werken namelijk naar een belangrijke periode toe. Zowel het NK (2 juni) als de bekerfinale (3 juni) staan nog op de kalender en zijn de komende twee wedstrijden van groot belang om de eventuele puntjes nog op de i te zetten.
De beginfase was voor de Amsterdammers die fel begonnen, maar ondanks de goede combinaties niet tot een scoringskans kwamen. De verdediging met Julia van Stenis, Shanice, Lysanne en Sydney was steeds het eindstation. In de 7e minuut werd iedereen even stil, want er lag iemand serieus geblesseerd op het veld en ja... het was weer pechvogel Sydney. Begin december raakte ze bij een invalbeurt bij de MO15.1 geblesseerd aan haar enkel die dubbel ging en was ze bijna drie maanden uit de roulatie. Nu ging dezelfde enkel weer dubbel en zag het er weer vrij ernstig uit en lijkt het seizoen nu zo goed als voorbij. Door deze blessure lijkt ze zelfs haar laatste minuten in het geel-zwart van Reiger Boys te hebben gespeeld, aangezien ze weer terug naar haar oude club Koedijk gaat. Na de behandeling vervolgde we de wedstrijd en namen we de regie over. Het was ook voor de neutrale supporter een aantrekkelijke wedstrijd om te zien met twee goed voetballende ploegen die fel, maar correct de strijd met elkaar aangingen. Goede combinaties volgde elkaar in rap tempo op en waren wij meerdere malen dicht bij de verdiende openingstreffer. De kansen die we kregen werden echter niet benut en dan weet je het zeker wel...? Na 27 minuten stond tegen de verwachting in de 1-0 voor Buitenveldert op het bord. De bal werd door de linksbuiten prima voorgegeven op de spits die alle tijd en ruimte kreeg en de bal schitterend de kruising in krulde. We voerde de druk vervolgens iets meer op en kon een treffer van onze kant niet lang uitblijven en zou die er ook gaan komen. In de 35e minuut werd Marouscha Ruiter gelanceerd op links en ook al leek de bal te hard te zijn gespeeld, ging de turbo open en was ze er op tijd bij om de bal hard en strak voor te geven op de goed meegelopen Stacey Stuivenberg, die bij de tweede paal de gelijkmaker binnen schoot: 1-1. Voor Stacey persoonlijk een heerlijke moment, want ze stond, mede door veel blessureleed, deze voorjaarscompetitie nog droog. Na een haarscheurtje in een botje in haar voet na een harde overtreding bij Alliance en een gebroken rib na een hard duel op de training, was deze treffer haar meer dan gegund.
Na de rust kon de wedstrijd twee kanten op kantelen. Mooie en soms harde duels werden uitgevochten, maar was de brandende zon misschien wel de grootste tegenstander aan het worden. De vermoeidheid sloeg toe en zou een drinkpauze halverwege geen verkeerd idee zijn geweest. Dit vond echter niet plaats. Buitenveldert rook haar kansen en trok steeds meer op richting ons zestienmetergebied en moest Tamara Luijkx meerdere malen zichzelf strekken op de afstandsschoten die afgevuurd werden, maar toonde haar klasse door niets door te laten. Aan de andere kant hetzelfde verhaal en kregen ook wij meerdere grote kansen, maar ontbrak telkens de overtuiging. De minuten kropen weg en met de klok op 80 leken we de punten te gaan delen. Toch zou het doemscenario zich alsnog voltrekken nadat de linksbuiten, die de gehele wedstrijd alle ruimte kreeg en nimmer kort werd gedekt, het strafschopgebied binnen trok en vanuit een bijna onmogelijke positie over Tamara heen schoot en via binnenkant paal de winnende binnen zag vallen. Vol ongeloof keek iedereen elkaar aan en ja... hij lag echt in het doel. Met nog twee minuten blessuretijd (zeer sportief overigens) perste we er een slotoffensief uit en dacht Stacey weer tot scoren te komen, maar passeerde met links zowel keepster als doel en bleef het 2-1. De stand in onderlinge duels werd hierdoor op 1-1-1 afgesloten en waren het stuk voor stuk leuke en hoofdklasse waardige wedstrijden om te zien.
Om nog even terug te komen om de strijd om het kampioenschap dat in Haarlem plaats vond... dat werd zoals verwacht beslist in het voordeel van Sporting 70. DSS vocht dapper voor hun laatste strohalm, hield de aanstaande kampioen knap op 0-0, maar was dat puntje net genoeg voor de Utrechtse meiden om na de najaarscompetitie ook de voorjaarscompetitie als kampioen af te sluiten. Onze volgende en tevens laatste competitiewedstrijd is tegen DSS, maar zijn de kaarten al geschud. Wel willen wij natuurlijk laten zien dat die 4-0 nederlaag in Haarlem een incident was en gaan we voor eerherstel.
Basisopstelling: Julia (c), Shanice, Sydney, Lysanne, Jacky, Megan, Judith, Sanne, Marouscha, Lieke, Tamara
Wissels: Stacey, Liz, Maud
Afwezig: Loes
⚽️ 27’ 1-0
⚽️ 35’ 1-1 Stacey (Marouscha)
⚽️ 80’ 2-1
