Na twee nederlagen op rij (Heerenveen ligt ons niet zo..) was het vandaag weer de hoogste tijd voor een overwinning. Dat moest dan gebeuren thuis tegen Ter Leede VR2. Twee seizoenen geleden nog een absolute hoogvlieger in de hoofdklasse, waar wij - als uiteindelijke degradant - destijds als één van de weinige ploegen van wisten te winnen. Dat is uiteraard geschiedenis, maar het is inmiddels gebleken dat de geschiedenis bij ons enige voorspellende waarde heeft (lees: succes tegen o.a. IJzendijke en Klarenbeek, en herhaaldelijk verlies van Rijnvogels). Hoe dan ook, Ter Leede had uit 7 wedstrijden 11 punten, twee meer dan wij, dus een overwinning zou meteen een stijging op de ranglijst betekenen. Wel zo lekker, met een feestje in de kantine voor de boeg.
Met Isolde in Spanje, Suzanne geblesseerd aan haar rug en Dominique met twee blauwe enkels, was er vandaag met name op het middenveld enige schaarste. “Het blok” van de laatste weken werd daarom verlaten en Cor koos voor een oud vertrouwd 4-3-3 systeem, waarbij Hilde zich op links half mocht profileren. Het bleek dat de wind een grote rol zou gaan spelen. Ballen van Laura waren eerste helft te hard en bleven de tweede helft gevaarlijk hangen, en zowel aan Reiger Boys zijde als aan de kant van Ter Leede belandden schoten onverwacht over of op de lat, gevangen door de wind. De pupil van de week had hier overigens weinig last van, en schoof de bal gewoon keurig over de grond binnen. Dat wilde bij ons vandaag niet lukken. De enige echt goede aanval in de eerste helft werd door Manon (op de lat) en Bonnie (rebound over de goal) niet verzilverd. Verder was het vooral een slag op het middenveld, waarin wij wel duidelijk domineerden. Vlak voor rust werd ons veldoverwicht dan toch nog beloond vanuit een standaardsituatie, toen Bonnie in de 42ste minuut een corner binnenliep: 1-0.
Na de rust besloot Cor al vrij snel een dubbele wissel toe te passen, in een poging om de grip op de wedstrijd te behouden. “Team getapete enkel” mocht invallen, fit genoeg geacht voor een half uur. Dominique kwam erin voor Hilde en Chantal verliet het veld voor Niki. Laatstgenoemde had met haar eerste balcontact direct moeten scoren, toen zij via Merel een vrije schietkans kreeg net buiten de 16. Ze schrok er zelf van, weet ondergetekende te vertellen, en raakte de bal totaal verkeerd. Maar dat was na vijf weken blessureleed anders wellicht ook iets te veel van het goede geweest. Een minuut of twintig later viel gelukkig alsnog de verdiende 2-0, wederom uit een corner. Ditmaal was het Aaike die de bal binnenkopte, in een boog over de Sassenheimse keepster (van één meter zestig) heen. Gevalletje ‘niks-aan-de-hand-wedstrijd’, zo voelde het. Nathalia werd ingebracht om het voor de laatste tien minuten nog iets verdedigender neer te zetten. Desondanks viel toch ineens de aansluitingstreffer, toen de rechtsbuiten van Ter Leede een onoplettendheid van Jitske afstrafte en de bal hard binnenschoot: 2-1. Nog even billenknijpen, dus, maar het zou bij die ene Sassenheimse treffer blijven. En daarmee gingen wij naar 12 punten en een keurige vierde plaats.
Volgende week opnieuw een thuiswedstrijd, tegen RVVH uit Ridderkerk. RVVH heeft de laatste twee wedstrijden op rij gewonnen en staat inmiddels op plek zes, met 10 punten. Opnieuw een heel belangrijke wedstrijd voor ons: haken we aan bij de top, of zakken we terug naar de middenmoot ? Ik zou zeggen, kom het zelf zien! Wij gaan voor de winst.
Papi
Opstelling: Laura de Bont, Jitske Li, Isa Hollenberg, Aaike Verschoor, Kelly Blankert, Hilde Spierings (55. Dominique Verweij), Manon Huisman, Britt van der Gulik, Merel Albertsma (80. Nathalia Santibañez Vargas), Bonnie Smit, Chantal Hendriksen (55. Niki Rensen)
Scoreverloop: 42. Bonnie Smit (1-0), 75. Aaike Verschoor (2-0), 85. Anouk Aartman (2-1)
Foto's: Paul van der Molen - https://www.facebook.com/dpsportfoto/
