Wat fantastisch om daar het verslag mee te kunnen beginnen. En een volkomen terecht kampioenschap, want onder de bezielende leiding van de trainers/coaches Robert, Suzanne en Marieke is er dit seizoen door het hele team een indrukwekkende serie neergezet. Van de 20 wedstrijden in najaars- en voorjaarscompetitie, werd er 1 keer gelijk gespeeld en 19 keer gewonnen. In die 20 wedstrijden scoorde het team maar liefst 110 keer, terwijl er slechts 15 tegentreffers werden geïncasseerd. Belangrijker nog zijn de ontwikkeling die het team en de speelsters individueel doormaakten. Want die overwinningen werden met goed en gevarieerd combinatievoetbal bereikt. En de zeldzame keren dat dat laatste niet zo goed lukte, bleek het team ook in staat om met veel inzet en door hard te werken de overwinningen uit het vuur te slepen.
Volgend seizoen hopen Kelly en Chabeli daar ook weer hun steentje aan bij te dragen. Deze wedstrijd tegen Coby Boys kwam echter nog wat te vroeg. Het eerste bedrijf van deze partij vond grotendeels plaats op de helft van Cobu Boys, mede doordat Reiger Boys de bij vlagen stormachtige wind in de rug had. Al snel kreeg Fay een kansje, gevolgd door schoten van Fiore en Valerie en acties van Manon en Zoë. Na ruim een kwartier spelen glibberde een schot van Fiore door de handen van de keepster, maar de rol rolde tergend langzaam net langs de verkeerde kant van de paal. Bij de schaarse pogingen van Cobu Boys om de snelle spits te bereiken, bleek dat die volledig in de tang werd genomen door Jitske en Tessa. Bij andere pogingen door Cobu Boys om uit de omsingeling van Reiger Boys te komen, waren er altijd speelsters als Judith (Kouwen), Anne, Ashley, Tessa en Jitske, die voor hun directe tegenstandster kwamen en de bal onderschepten, om vervolgens meteen om te schakelen en aan de opbouw van een nieuwe aanval te beginnen.Een vrije trap door Anne van zeker 35 meter ver, belandde in de handen van de keepster. Dat was ook het lot van schoten door Tessa, Judith (Kouwen), Anika en Valerie. Een zeer grote kans ontstond toen Judith (Kouwen) de bal op het middenveld onderschepte. Via Manon kwam de bal bij Judith (de Bruin) die op solo-avontuur richting achterlijn ging en de bal voor trok op Zoë. Die schoot op doel, waarbij de keeepster de bal mogelijk nog toucheerde. De bal hobbelde voorlangs nèt buiten bereik van de aanstormende Manon en Valerie. Zo werd de rust bereikt met een 0-0 stand, net als vorige week het geval.
De tweede helft was echter niet ‘zoals vorige week het geval’. Cobu Boys kwam nu sterker uit de kleedkamer en dwong Joyce tot drie keer toe tot magistrale reddingen om de gelijke stand te bewaren. De wind speelde wel een grote rol, waardoor de bal vaak op een heel andere plaats terecht kwam dan de speelsters (beide partijen hadden daar last van) bedoelden. Het resulterende hotseklots voetbal bracht de ene trainer tot de uitroep dat zijn speelsters “normaal moesten gaan doen”, terwijl de andere trainer vond dat zijn speelsters “nu maar eens lekker moesten gaan voetballen”. Na een kwartier spelen, kreeg Reiger Boys weer het betere van het spel, hetgeen resulteerde in schoten op doel en een aantal corners. Het duurde echter tot de 21-ste minuut voordat de bevrijdende goal viel. Fay ontfutselde bal en speelde Judith (de Bruin) aan. Die rukte op en gaf de bal met een perfecte steekpass mee aan Zoë. Zoë stormde op de keepster af en schoot de bal hard en laag in de korte hoek: 1-0. Het kampioenschap van deze competitie lag nu heel dicht binnen bereik. Dat kampioenschap werd definitief toen Zoë de bal met links voor gaf en Manon die voorzet met rechts (voor beiden hun chocoladebeen!) afrondde en de 2-0 overwinning binnen schoot. Na het laatste fluitsignaal werd het kampioenschap uitbundig op het veld en in de kleedkamer gevierd, waarbij een hoop champagne werd verspild aan de kapsels van trainers en speelsters en niemand dat erg vond.
 |