Voorjaarsvakantie en wat is dan het leukste om te doen : voetballen. En dus schreven we ons in voor het White Stones Boardingtoernooi in Egmond aan Zee. Er was 1 poule van 7 teams, met oude bekenden uit de najaarscompetitie, KSV, Vrone, AFC’34, en Kolping Boys. Met 8 spelers (Jorden was afwezig) begonnen we om 10:50 uur aan onze 1e wedstrijd tegen AFC’34. Een beetje onwennig, in de zaal op een snellere ondergrond dan gras, met een boarding langs de lijn en iets andere regels dan op het veld. Wedstrijdjes duurden “slechts” 10 minuten, dus moest er snel gehandeld worden. Sven maakte de openingstreffer van ons toernooi, een hard afstandsschot op aangeven van Adne.
Het spel werd al snel beter en uiteindelijk maakte Dylan er met zijn linker (na een mooie sleepbeweging) 2-0 van. AFC’34 kwam door het goede verdedigen van Jelle, Thomas, Stijn en goed keeperswerk van Milan niet aan scoren toe. De volgende tegenstander was KSV, dit was aan beide kanten een onrustige wedstrijd, veel balverlies en weinig kansen : een terechte 0-0. Na een wat langere pauze was Egmondia de volgende opponent. Ondanks dat dit team in het veld in een lagere klasse speelt, gaven ze goed tegenstand. Door 2 afstandsschoten van Thomas en wederom Sven namen we snel een 2-0 voorsprong die in de resterende minuten niet meer in gevaar kwam. Thomas zette de eindstand (3-0) op het scorebord. Hierna was het de beurt aan Vrone, een spannende wedstrijd die op het veld in een gelijkspel was geëindigd . Ook nu onbeslist, 1-1 (Sven). Onze 5e tegenstander was een onbekende, Zeevogels, die ook lager speelde. Onze jongens roken de finale, dus zetten direct goed druk en al gauw was duidelijk dat deze wedstrijd voor ons was. Door doelpunten van Twan (2x), Stijn, Sven (2x) en Dylan (3x) werd het 8-0. De laatste tegenstander Kolping Boys : in het veld een maatje te groot, dus hadden we nog iets recht te zetten. Het werd een fysiek harde strijd met kansen voor beide partijen. Uiteindelijk bleek Kolping Boys toch te sterk en won met 1-0. Nu was het wachten op de laatste wedstrijd tussen KSV en Kolping Boys. Bij winst KSV waren zij de tegenstander van Kolping Boys in de Finale. Gelukkig voor ons, deed Kolping Boys hun plicht.
De grote finale werd dus Kolping Boys – Reiger Boys. Revanchegevoelens borrelden op bij onze jongens. Een mooie opkomst in de spotlights deed de spanning bij de spelers iets toenemen. Adne, Twan, Jelle, Sven, Dylan, Thomas, Stijn en Milan waren er klaar voor. Ook dit werd weer een fysieke strijd, maar de boys stonden heel goed hun mannetje. Echter, was het toch weer Kolping die scoorde. Vol goede moed gingen we in de aanval, maar uit een counter scoorde Kolping de 2e. 0-2 achter, tegen een hele goede tegenstander met nog weinig tijd op de klok : dat betekent normaal gesproken hangende koppies en berusten in de nederlaag. Maar niet bij de kanjers van F1, gezamenlijk gingen ze er weer boven op en door deze juiste teamspirit werd de aansluittreffer gemaakt door Dylan. Nog een paar minuten op de klok, spanning stijgt en ja hoor, wederom Dylan weet het net te vinden 2-2, eindstand. Een geweldige prestatie van de jongens, gezamenlijk de strijd aan blijven gaan en niet opgeven. In de verlenging werd de “golden goal” niet gemaakt en dat betekende shoot-outs : vanaf middellijn dribbelend op keeper af en proberen te scoren binnen 6 seconden ! Milan mocht de 1e van Kolping proberen tegen te houden. Hij bleef goed kijken naar de bal en redde prima. Toen mocht Adne aanleggen, zonder twijfel dribbelde hij richting doel en schoot onberispelijk in, 1-0. De tweede van Kolping werd hierdoor zenuwachtig en Milan greep weer geweldig in en liet de speler kansloos. Sven kon het goede keeperswerk van zijn broer afmaken, spanning steeg maar hij bleef erg koel en schoot de bal door de benen van de keeper tegen het net : KAMPIOEN !!!! Een topprestatie van Twan, Jelle, Adne, Milan, Sven, Thomas, Dylan en Stijn……!!
Trotse coach
 |
 |
 |