Water en warmte doen het groene gras goed groeien. Water viel er overvloedig in de maand augustus en warm was het in de eerst week van september. Het gras op veld 4 stond dan ook erg hoog. Zo hoog, dat één van de supporters langs de kant spontaan aanbood om het hele veld voor de volgende thuiswedstrijd te gaan maaien. Een soort ice bucket challenge, maar dan anders. Hij zou eerst gaan oefenen op het kunstgrasveld.
Het was zwaar voor de meiden, van beide teams natuurlijk. Afgelopen week intensief getraind door de meesten, een paar weinig geslapen tijdens een schoolkamp. Toch was de coach tevreden na afloop, hij had goede dingen gezien.
Na de aftrap leek het heel even een op en neer gaande partij te worden, met De Foresters die aandrongen. Maar al heel snel lag het initiatief geheel bij Reiger Boys. In de derde minuut al gaf Judith een schitterende diepte-pass op Maartje, die de bal scherp voor trok. Eén van de verdedigsters werkte de bal bijna in eigen doel, maar de keepster bracht redding. Vijf minuten later wederom een scherpe bal van Judith op Maartje, die de bal voor de goal bracht. De verdediging slaagde er niet in de bal weg te werken, waarna Britt er in tweede of derde instantie (de goede keepster hield veel tegen) de 1-0 binnen schoot.Hierna volgde een periode met heel veel goede aanvallen, waarin het voor de (toegegeven, niet geheel neutrale) toeschouwer een plezier was om te zien hoe de meiden als een team voetbalden. Jitske, die achterin heerste en geregeld aan de basis stond van weer een nieuwe aanval. Valerie, die, evenals Fiore aan de andere kant, meerdere keren gevaarlijk op kwam langs de zijlijn. Merel die onvermoeibaar telkens weer de aanval zocht. Jill, hard werkend en met goede voorzetten. Judith, die met een aantal passes op maat de aanvalsters in stelling bracht. Britt, Maartje en Kelly die, door voortdurend van positie te wisselen, een ware plaag vormden voor de verdedigsters. Manon, die twee keer kort achter elkaar van de rand van het strafschopgebied in schoot. Maar bij al die aanvallen eindigde de bal telkens in de handen van de, goed opgestelde, keepster, tot frustratie van alles wat Reiger Boys een warm hart toe droeg. Op slag van rust zette Maxime een aanval aan de linkerkant op, waarbij de bal via Britt en Jill voor de voeten van Maartje kwam. Die aarzelde niet: 2-0.
Na de rust kwam er een toch wel wat getergd Reiger Boys het veld op. Al in de tweede minuut veroverde Tessa achterin de bal. Noelle rukte op met de bal aan de voet en gaf die precies op maat aan de doorgeschoven Jill. Uit haar voorzet scoorde Maartje de 3-0. Slechts een minuut later was het op links Maxime die de bal op het middenveld op Maartje speelde. Maartje zette een soort 'één-twee over grote afstand' met Britt op, die ze mooi afmaakte: 4-0. Net als in de eerste helft, ook nu weer een periode met een paar mooie aanvallen, over rechts, links en door het midden. Mooi ook om te zien hoe de ploeg het spel steeds kantelde, hoe aanvallen van achteruit door o.a. Aniek, Valerie en Fiore werden opgezet, hoe hard er door iedereen gewerkt werd op dit moeilijk bespeelbare veld. De vermoeidheid sloeg wel toe bij een aantal, waardoor ze net dat beetje extra, net die paar centimeter misten om te kunnen scoren. En soms, zoals bij het schot van Maxime, bracht de lat redding voor De Foresters. Zeker in deze fase had Anika heel erg graag haar bijdrage willen leveren, maar zij moet nog een paar weken wachten voordat ze weer mag spelen.Na een half uur haalde Maartje van zeker 25 meter uit en scoorde de 5-0. Even later zag zij vanuit een ooghoek dat de keepster wel erg ver voor de goal stond en met een slimme boogbal zorgde zij voor de 6-0. Toen pas kwam het eerste moment dat Laura echt in actie moest komen, bij een vrije trap van De Foresters. In de allerlaatste minuut kon Judith ongehinderd vanaf het middenveld oprukken. Vanaf de rand strafschopgebied schoot zij de 7-0 eindstand binnen.