Het zijn wat rumoerige tijden bij de MO17.1 met o.a. spelers die in hun koppie al veel te vroeg met volgend seizoen bezig zijn, maar lijkt alles na een goed en lang gesprek uitgesproken te zijn en konden we met frisse moed gaan starten aan de inhaalrace. Dit moesten we dan wel doen zonder aanvoerder Michelle. Zij heeft eerder deze week afscheid genomen van het team en de verdiende overstap naar Jong Reiger Boys (VR2) gemaakt. Ook Jacky ontbrak, maar dit vanwege ziekte. Op deze eerste echte lentedag van het jaar, met de zon strak aan de blauwe hemel en de thermometer die de 18 graden aantikte, was Maarssen onze tegenstander in de eerste “return”. Op 10 februari eindigde het duel in Maarssen op 1-1, maar zouden we nu vol voor de winst gaan. Alles of niets. Dat de meiden er ook zin in hadden was goed te merken op het veld.

We begonnen in de verdediging met Sydney, Shanice, Maud en de kersverse aanvoerder’ Julia. Op het middenveld mocht Sanne op haar favoriete linkshalf positie starten met Judith op ‘10’ en Liz op rechts. In de aanval stond het trio Marouscha, Lieke en Stacey. Op de bank begonnen vandaag Megan, Loes en Lysanne. Tamara stond uiteraard onder de lat. Dan de wedstrijd zelf.. Ondanks dat lang niet alles in de beginfase meteen even goed liep, zette we de tegenstander wel vast op eigen helft. Al in de 7e minuut leek Liz de 1-0 binnen te schieten, maar voorkwamen de vingertoppen van de keepster na een prachtige duik dit vroege feestje. De corner zelf leverde niks op, maar was het Maarssen die in de tegenaanval wel bijna op voorsprong kwam. De pas 13 jarige rechtsbuiten passeerde Julia en ook bijna keepster Tamara, die veel moeite had met het harde schot die gevuurd werd vanuit een moeilijke positie en moest lossen. De bal leek over de lijn te gaan rollen, maar was ze er met een snelle reflex nog net op tijd bij. Maarssen leek net als twee maanden geleden teveel moeite te hebben met ons spel en moest het weer hebben van de counter. Toen waren ze daar zeer effectief mee (1 counter, 1 doelpunt) en was dit ook nu weer bijna het geval. De verdediging was gewaarschuwd. Na dit moment namen we de regie weer over en creëerde we meerdere kansen, maar leverde de dode spelmomenten voor het grootste gevaar. In de 26e minuut mocht Marouscha weer een corner nemen en viel deze voor de voeten van Judith die niet nadacht en de bal onhoudbaar vanuit de tweede lijn binnen joeg: 1-0. Kansen om de score zelfs nog voor rust op te schroeven werden niet benut en kregen we weer te maken met het countervoetbal van Maarssen. Julia zette in het strafschopgebied noodgedwongen een sliding in, maar raakte hard de enkel van de rappe rechtsbuiten: Penalty. De bal werd op de stip gelegd en ook al hebben wij Tamara, in het schot zat zoveel overtuiging dat ook zij hier alleen het nakijken had: 1–1.

Na de rust moesten we het ook nog eens doen zonder topscorer Marouscha, want zij mocht tijdens de tweede helft op de bank plaats nemen bij de vrouwen 1. Eveneens uitkomend in de Hoofdklasse. Een mooie beloning voor haar prima optreden de laatste jaren. Hoe zouden wij dit gaan opvangen? Nou.. gewoon een andere goede speler op die positie zetten en doorgaan. Dat laatste is wat we dan ook deden en zagen we zelfs een Reiger Boys die weer met vlagen “ouderwets” hun kwaliteit toonde. In de 44e minuut werd Stacey Stuivenberg op links aangespeeld, draaide op de lijn weg van haar tegenstander en sprintte richting achterlijn. Daar zette ze met een schijnbeweging en een ‘Panna’ de rechtsback te kijk en speelde de bal af op de inlopende Judith die met een hard schot (en via de rug van een verdediger) de doelvrouw voor de tweede keer passeerde: 2–1. Het zou alleen nog maar eenrichtingsverkeer zijn deze tweede helft, tot grote frustraties vanaf de zijlijn bij Maarssen. De rust in het spel bij ons ontbrak overduidelijk bij Maarssen en liepen zij daardoor alleen maar achter de feiten aan. De genadeklap werd al in de 53e minuut uitgedeeld. Lieke werd op de rand zestien aangespeeld en draaide knap weg van haar tegenstander. Oog in oog met de keepster bewaarde ze de rust met de 3-1 als resultaat. Kansen op een grotere overwinning zaten er zeker in, maar speelde we de wedstrijd gecontroleerd uit met welgeteld nul kansen aan de andere kant. Dankzij een prima optreden van het team blijven we de top twee op de hielen zitten en mogen we ons gaan opmaken voor de kraker van volgende week tegen koploper Sporting ‘70.

Nadat we de tegenstander de handen hadden geschud en het veld verlieten hoorde we op het hoofdveld de naam van Marouscha Ruiter door de boxen schalmen en maakte zij in de 83e minuut haar debuut op het twee na hoogste niveau van Nederland voor Reiger Boys Vrouwen 1 in de met 1-1 gelijkgespeelde wedstrijd tegen VIOD. Gefeliciteerd namens de gehele MO17.1