Vandaag stond de wekker al vroeg.. heel vroeg en bracht de vijfde wedstrijd uit de voorjaarscompetitie ons naar Haarlem. Daar troffen we de laatste tegenstander uit de voorjaarseditie aan en tot vorige week koploper in Hoofdklasse A: DSS. We begonnen aan de wedstrijd met een achterstand van drie punten op koploper Sporting ‘70, maar was vandaag de opdracht het veroveren van de tweede plaats ten koste van tegenstander DSS. We konden vandaag zelfs voor het eerst sinds september weer beschikken over de voltallige selectie. Veel wissels, maar wel allen klaar om de strijd met de kampioen uit de eerste klasse aan te gaan.
Al na een minuut kregen we een opgelegde kans om de score te openen, maar was de inzet van Judith, op aangeven van Marouscha, net niet overtuigend genoeg. Het zou een droomstart zijn geweest, maar moesten we nog even geduld hebben. DSS werd door deze snelle actie wakker geschud en drongen ons vervolgens steeds meer terug richting eigen helft en oogde wij alsof we niet helemaal met onze gedachten bij de wedstrijd waren? Na een prima trainingsweek, leek het kruid al te zijn opgebrand en kwamen we maar niet in ons spel. De rappe Haarlemse aanval dwongen verdedigers Julia, Michelle, Loes, Liz (later vervangen door Shanice) en keepster Tamara om bij vlagen alert op te treden en hadden middenvelders Maud (later vervangen door Lysanne), Sydney (later vervangen door Jacky) en Judith eveneens hun handen vol aan het groen-rode middenveld. In de 17e minuut mocht DSS hun zoveelste hoekschop nemen en werd deze met moeite via een scrimmage uitverdedigd. In de snelle uitbraak die daarop volgde, vond Megan met een schitterende breedtepass Marouscha, maar ontbrak net de controle bij de aanname, met balverlies tot resultaat. In de 30e minuut mocht Lieke het veld in voor Megan en Stacey voor Sanne. Stacey testte met haar eerste actie al direct de verdediging uit. Ze veroverde op het middenveld de bal, begon aan een lange sprint, maar kon de bal net niet afleveren bij Marouscha door de prima en op tijd herstelde verdediging. De grootste kans vond in de 38e minuut plaats. Julia kwam op de helft van de tegenstander aan de bal en bediende Marouscha met een prima steekpass. Marouscha haalde de achterlijn en gaf strak voor richting het vijfmeter gebied, waar weer een voetje van een verdedigster de grote spelbreker was.
Na de rust vlogen beide teams uit de startblokken en zag het spel er meteen beter uit. De coaches van beide teams hadden schijnbaar een goede peptalk gegeven aan hun meiden? Die werkte het best bij DSS, want bij de eerste de beste aanval stond de 1-0 al op het bord? Tamara stond iets te ver voor haar doel en had geen passend antwoord op een droog afstandsschot. Dit gaf het thuisteam duidelijk vleugels en lieten de bal steeds beter en nog sneller rond spelen en stond vier minuten later zelfs de 2-0 al op het scorebord. In de 12e minuut kreeg DSS een inworp te nemen, liep de linksbuiten weg uit de rug van Liz (net in het veld voor Loes) en vond met een voorzet de spits die hier wel raad mee wist: 3-0. In een tijdsbestek van amper 12 minuten kregen ze ons op de knieën en hadden we hier simpelweg geen passend antwoord op. Niet dat wij vandaag slecht speelde, helemaal niet, al doet de tussenstand duidelijk iets anders vermoeden, maar gaf het snelle positiespel en de balcontrole van DSS de doorslag. Aangeslagen dat we waren, probeerde we nog de aansluitingstreffer te zoeken, maar wat we ook probeerde... het zat er gewoon niet in vandaag. Om ook nog maar eens wat zout in de wonde te strooien, werd het in de 71e minuut ook nog 4-0. Nadat een corner niet bij de eerste paal weggewerkt werd (mis maaien van de bal), maakte de spits hier wederom dankbaar gebruik van. We deelde vandaag onnodig veel cadeaus uit en pakte DSS die maar wat graag uit. Een wedstrijd met veel leermomenten en helaas ook met een terechte uitslag. DSS deed haar naam vandaag dus eer aan: Door Samenspel Sterk. Over twee weken word de competitie weer hervat met de ‘returns’ en ontvangen wij Maarssen. Eerder dit seizoen nog zeer effectief, door hun enigste kans te verzilveren (1-1)
Edwin Stuivenberg