Na het bereiken van de halve finales in het bekertoernooi vorige week, kwam er een eind aan een wat mindere fase (mede door het vele blessureleed) en hopelijk zou die lijn doorgetrokken worden. Want met slechts één puntje uit twee wedstrijden in de competitie (en slechts één doelpunt) was de opdracht voor vandaag duidelijk: winnen om in de race te blijven voor het kampioenschap. Dat is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan en al helemaal als je op bezoek moet bij Delta Sports.
In september nog met 3-1 te sterk voor ons... of moet ik zeggen... te slim voor ons? Vandaag zou blijken of we daar van geleerd hadden? In Delta troffen we verder niet alleen één van de twee ploegen die van ons wist te winnen dit seizoen, maar ook een mede halve finalist in het bekertoernooi. Zij mogen op 28 april uit naar Sporting ‘70, wij naar sc ‘t Gooi.
Dan de wedstrijd van vandaag: Het team kampte de laatste tijd met een overvolle ziekenboeg, maar druppelen de spelers weer voorzichtig één voor één binnen. Vandaag moesten we het nog wel doen zonder Julia en Maud.
Na het eerste fluitsignaal was het even aftasten hoe de tegenstander ditmaal zou gaan voetballen, want in september was hun plan duidelijk het spel ontregelen en op de counter gokken via balgoochelaar Romee Ajabroune. Ook vandaag was zij in de beginfase weer behoorlijk op dreef en slalomde een aantal keren door het middenveld heen, totdat ze de Heerhugowaardse defensie tegen kwam. Bij menig spits het eindstation. De gevaarlijkste momenten zijn dan ook meestal de dode spelmomenten en zo ook in de 8e minuut. Delta mocht aanleggen voor een vrije trap van een meter of 25 en wie anders dan Charlie nam haar positie in. Haar inzet was goed, maar zag de bal op de lat belanden. Ook na deze inzet zocht Delta weer de aanval, werden goed op de hielen gezeten door Jacky, maar raakte ze bij deze defensieve actie geblesseerd. Tijd voor Stacey om vanuit de aanval als voorstopper te gaan fungeren en zou ze dit meer dan prima gaan doen. In de 19e minuut kregen we steeds meer de controle over de wedstrijd en zagen we dit beloond gaan worden met de bevrijdende voorsprong. Lysanne kreeg de bal aangespeeld, tikte hem door naar Marouscha die op haar beurt de diepgaande Liz over rechts met een steekpass lanceerde. Liz haalde de achterlijn en gaf de bal strak voor. De keepster zat er in eerste instantie nog met de vingertoppen aan, maar was daar de goed oplettende Judith die vanuit de tweede lijn beheerst binnen schoot: 0-1. Een schitterende aanval en zou dit het startschot zijn voor een heerlijke pot voetbal. Amper twee minuten later volgde een goede aanval over rechts dat een corner opleverde. De hoekschop zelf leverde niks op, maar het vervolg erop was wel bijna doeltreffend. Megan kapte haar directe concurrent uit, krulde de bal over de keepster heen en terwijl we het doelpunt al wilde tellen, zagen we hem net naast belanden. Tijd om de meiden die uit de ziekenboeg komen weer op te stellen. Sanne was weer opgeknapt van de griep en vierde ook Sydney haar rentree, nadat ze op 2 december geblesseerd van het veld werd gedragen. Goed nieuws dus dat we weer een beroep op ze kunnen doen. Terug naar de wedstrijd.. Een minuut na de net gemiste kans van Megan kreeg ze al een herkansing. Na goed doorzetten kreeg ze haar grote teen nog tegen de bal, passeerde weer de keepster, maar zag ook deze inzet weer naast rollen. Een wekelijks terugkerend probleem. Grote kansen, maar net geen treffer. Dat Delta even de weg kwijt was in deze fase was wel duidelijk, maar over het feit dat ze met slechts de minimale achterstand de rust opzochten, hadden ze niet te klagen.
Na de rust namen we meteen weer, met Lieke terug in de spits, het initiatief en wilde we zo snel mogelijk de genadeklap gaan uitdelen. In de 9e minuut leek dat te gaan gebeuren, maar ja... onze pech factor is zeer hoog dit seizoen. Een aanval over links via Marouscha kwam in de zestien bij Lieke terecht, legde de bal terug op Megan die het strafschopgebied in dook en de keepster met een geplaatst schot wilde verschalken. Met een schitterende redding maakte ze er een corner van en bleef het bij die ene treffer. Twee minuten later was ook Lysanne dicht bij succes na een zwakke uittrap van diezelfde keepster. Lysanne ving de bal op, dacht niet na en probeerde het met een afstandsschot, maar was dit keer de paal de grote spelbreker. Met de kleine voorsprong die we verdedigde, bleef het dus wel oppassen en ging het in de 53e minuut dan ook bijna mis. Een counter via de as van het veld zag er gevaarlijk uit, maar was de goed mee voetballende Tamara er op tijd bij. Deze uitbraak via de as was een zeldzame, want de welbekende gele muur met Shanice, Michelle, Loes en Stacey stond als een huis en was de samenwerking met het middenveld prima. Op dat middenveld kon de in de eerste helft uitgevallen Jacky de wedstrijd ook weer hervatten en bleek de blessure gelukkig mee te vallen. We hebben niet altijd pech dus. Ondertussen tikte de klok vrolijk verder, maar waren we er nog niet helemaal gerust op. Het was tenslotte nog maar steeds 0-1. Toch zouden we Delta op de knieën krijgen. Een harde dieptepass leek in de 71e minuut te hard te zijn, maar wist de razendsnelle Liz de bal nog voor de achterlijn binnen te houden, gaf de bal mee aan de goed mee opkomende Marouscha, die 1op1 met de keepster de bal in de korte hoek prikte: 0-2. Het spel dat Delta in september nog graag speelde toen ze voor stonden: tijd rekken, veel “blessure” gevallen, weg is weg voetbal, overdreven veel wisselen, en overal de tijd voor nemen, zat er vandaag dus niet in. Ze moesten extra risico nemen door achterin 1op1 te gaan spelen en werd ze dit in de 74e minuut bijna fataal. De goed spelende Liz kwam na een dieptepass oog in oog met de keepster en ja... de bal werd net naast geschoten. In de 81e minuut mocht de onvermoeibare Liz weer een sprint aangaan over rechts, gaf de bal op een presenteerblaadje voor en Judith de bal op haar pantoffel nam en ja... het word wat eentonig, maar ook deze inzet miste net doel. De laatste drie minuten in de blessuretijd waren echter niet voor ons, maar perste Delta er nog een soort van slotoffensief uit. En met succes, zij het met wat mazzel. De mazzel die bij ons steeds ontbrak. In de laatste seconde werd een afstandsschot van richting veranderd en had Tamara hier geen antwoord op: 1-2. Mochten de meiden uit Houten nu denken dat er misschien nog wel een puntje te pakken viel, blies de uitstekend leidende scheidsrechter dat sprankje hoop direct na de aftrap weg door af te fluiten. Een schitterende wedstrijd, waarbij iedereen voor en met elkaar wilde knokken. Aan inzet en vechtlust dus geen gebrek vandaag, wel weer aan dat beetje meer geluk.
De overige uitslagen:
Buitenveldert - DSS: 1-6
Sporting ‘70 - Maarssen: 0-0
Edwin Stuivenberg