Gisteren de topper tussen de nummer 1 en de nummer 2. Het werd een echte clash. Alles erop er eraan. In positieve en negatieve zin. AFC begon als sterkste. Met een paar kleine kansjes,maar Wouter werd niet echt op de proef gesteld. Wij kregen ook een paar kansjes, maar bij kansjes bleef het. Na 15 minuten een corner voor AFC en Wouter dook tussen een kluwen van spelers naar de bal en werd daarbij geraakt in zijn ribben. Hij kon niet verder. Na lang overleg ging Koen op doel. Na 5 minuten vloog de vlam in de pan. Quincy zou geslagen zijn, helaas heb ik het niet gezien, en Sam ging voor zijn maatje uit zijn dak en zou het wel even recht zetten. Iedereen ging zich er mee bemoeien en zo leek het wel een slagveld. Jongens, dit hoort niet op een voetbalveld thuis!!! Het tumult werd gesust, met als resultaat dat wij met 9 man 10 minuten moesten spelen. Gelukkig wisten de resterende mannen dit op te vangen en zo gingen we met 0 – 0 de rust in. Overigens was Wouter ondertussen weer terug tussen de palen, maar in de rust gaf hij aan dat het echt niet ging, dus Koen weer tussen de palen. Na een kleine 10 minuten ging Qunincy de fout in en ging er met 2 keer geel af. Dus ruim een half uur met 10 man.
Jongens, wat hebben jullie dat klasse op gepakt. AFC kwam er niet meer aan te pas. De bal ging goed rond en we kregen kansen. 1 kans werd door Kay fantastisch afgemaakt. 1 – 0. Niet veel later was het Sam die na zeer hard werken zijn schot beloond zag en zo stond het 2 – 0. AFC schakelde een tandje bij , en ze kwamen op 2 – 1, maar, dat was meteen het laatste wapenfeit, en dus werd deze “clash” door onze jongens gewonnen. Klasse mannen!!!
Langs de lijn.