Een coach is ook een soort psycholoog, die ervoor moet zorgen dat alle individuen als een team samen spelen en presteren. Als mannelijke coach van een damesteam heb je het dan moeilijk, want wij mannen zullen vrouwen nooit echt begrijpen. Maar coach zijn van een meiden team met 15- en 16-jarigen is pas echt een uitdaging. Afgelopen zaterdag leken alle goede trainingsessies, alle aanwijzingen tijdens trainingen en wedstrijden, alle voetbalslimheid die de meiden echt wel hebben, vergeten te zijn in de wedstrijd tegen De Blokkers. Op een gegeven moment wist ook coach Robert niet meer wat te doen. Met tactische zetten probeerden hij en Marieke het team wakker te schudden, maar de terechte 0-2 winst van De Blokkers is niet in gevaar geweest.

Er was zeker een hoop inzet en alle speelsters deden enorm hun best, maar het ontbrak net aan dat laatste beetje finesse en nauwkeurigheid. Aan slimheid om de goed opgestelde speelsters van De Blokkers te kunnen verrassen. Eigenlijk, en ik realiseer me dat ik vanaf de kant gemakkelijk praten heb, haalden weinig speelsters hun normale niveau, individueel niet en als team niet.

Toch valt er ook een hoop te leren van deze wedstrijd. Door de afwezigheid van Jitske had Tessa nu een vrije rol achterin. Dat deed ze zeker niet onverdienstelijk, maar ze heeft nu ook heel veel bewondering voor Jitske gekregen. Voorin stond Judith een tijdlang als spits, ongetwijfeld ingebracht vanwege haar lengte en kopkracht. Merel, Britt, Maartje en Kelly hebben samen als viervrouws-aanval gespeeld, met een diepe en een hangende spits, op jacht naar doelpunten. Aniek werd als linksachter gewisseld, om er een tijdje later als rechtsvoor weer in te komen. Laura zal met gemengde gevoelens terugdenken aan deze wedstrijd. Ze zal een hoop geleerd hebben van beide goals, maar won met een paar fenomenale reddingen het 'Winterkampioenschap' voor het team. Achterin kreeg Noelle geregeld de opdracht de hele verdediging mee naar voren te nemen. Nou is zij van nature vrij verlegen en schuchter (toch?), dus hier zal zij ook van geleerd hebben. Rechts achterin had Fiore een aantal, laten we het zeggen, leermomenten, die zij zeker op zal pikken. Op het middenveld werkten Anika, Manon en Jill heel erg hard, maar hadden zij moeite om de juiste oplossingen te vinden en de snelle aanvalsters op maat aan te spelen. Als de ouders langs de kant een 'Women of the Match' hadden mogen kiezen, dan was de keuze op Valerie gevallen, die wel haar vertrouwde, goede niveau haalde. Maar de coach wil, als echte psycholoog, geen Women of the Match kiezen, want het gaat natuurlijk om de teamprestatie.

Samenvattend, een wedstrijd die terecht is gewonnen door De Blokkers. Ook een wedstrijd waar de Reiger Boys meiden een hoop van kunnen leren. In de voorjaarscompetitie komen beide ploegen elkaar gelukkig weer tegen (want het zijn leuke en spannende wedstrijden om te zien) en dan kunnen de meiden het geleerde in praktijk brengen.