Dit weekend zou er een wedstrijd op het programma staan waarin echte strijd nodig zou zijn om de 3 punten mee terug te nemen naar de Wending, de uitwedstrijd tegen Kolping Boys MD2. Omdat Esmee Dekker geblesseerd was geraakt tijdens de training en Azra niet kon spelen vandaag moesten wij het doen met 3 wissels. Esmee, wij hopen dat jij snel weer hersteld van jouw blessure zodat jij weer aan kunt sluiten in ons prachtige team. Pheadra was vandaag de keepster en ik had bedacht dat wij 4,3,3 zouden gaan spelen om aanvallend te blijven. Vanaf de aftrap was het duidelijk dat deze wedstrijd niet zomaar gewonnen zou worden want ook Kolping Boys zat bovenop de bal en onze speelsters.
Toch lukte het Samantha om na een minuut of tien een schot op doel te lossen en nadat hij terug van de keepster kwam rondde zij prima af, 0-1 voor onze meiden. Nu kwam er iets meer vertrouwen in de ploeg, met Floor in de spits was er veel dreiging naar voren en de bal kwam niet meer over de middenlijn naar onze achterhoede. Nadat Gabrielle vanaf het middenveld aan de linkerkant een mooie solo had gemaakt haalde zij verwoestend uit en ging de bal via de keepster het doel in. De 0-2 was een feit. Met Danique, Kayla en Evelien op het middenveld kwamen er nog een paar ballen goed door naar onze aanvalsters maar helaas werd er een paar keer afgevlagd wegens buitenspel. (of dit nu wel of niet zo was maakt niet uit meiden, als de scheidsrechter fluit is het zo!!). Samantha loste nogmaals een schot op doel, de keepster kon hem alleen maar tegenhouden en zo belandde de bal bij Kylie voor haar voeten. Kylie aarzelde niet en haalde in een keer uit, de bal verdween voor de derde keer achter de keepster, 0-3. Nu deze royale score op het bord stond werden de meiden iets te nonchalant en nog voordat het fluitje voor de rust klonk kon Kolping Boys terug in de wedstrijd komen na de 1-3. Tijdens de rust konden wij letterlijk de meiden, en vooral de coach van Kolping Boys, verstaan. Het was jammer dat de coach vertelde dat de meiden maar moesten gaan "beuken" in de tweede helft. Ik heb de meiden verteld gewoon ons eigen spel te blijven spelen zodat zij niet de kans hiertoe zouden krijgen. Na de rust waren de meiden extra gemotiveerd om niet te verliezen en iedereen stond op scherp. Britt, Esmee Peereboom, Aranka en Senna vormden een geweldig blok achterin en maakte het de tegenstander zo moeilijk om er doorheen te komen dat zij er moedeloos van werden. Alysha en Indy lieten zich niet meer van de bal zetten en zo kwamen wij steeds iets meer in balbezit. Het is jammer dat wij niet echt de rust konden houden in de achterhoede en op het middenveld want nu werden er veel ballen zomaar weggetrapt terwijl er met iets meer rust gewoon breed gespeeld kon worden maar daar kunnen wij op trainen!! Pheadra kwam de tweede helft steeds goed het doel uit waardoor het de tegenstander ook moeilijker werd gemaakt om op doel te schieten. Onze meiden hadden zelfs nog een kans om er nog eentje bij te maken maar het zat voorin even niet mee. Nadat er een aantal meiden bij mij aangaven dat zij echt moe waren en niet meer konden kwam het verlossende fluitsignaal van de scheidsrechter. De zwaarbevochten overwinning was een feit en de 3 punten zaten in de tas. Meiden ik wil jullie allemaal een compliment geven voor jullie geweldige inzet en de ouders wil ik bedanken voor het vlaggen en aanmoedigen van het gehele team. Volgende week weer goed blijven trainen en dan op naar de volgende thuiswedstrijd tegen Velsen Noord.
Groet, Patrick van Kemenade
Begeleider Reiger Boys MD1