Sporting 70 MO17.1 - Reiger Boys MO17.1 2-0

Op 17 februari stond de kraker tussen de Kampioenen uit Hoofdklasse A en B al eerder op het programma, maar speelde we toen ongeïnspireerd en zonder enige overtuiging en dachten we lang zelfs nog ongeschonden het strijdtoneel te verlaten, totdat drie minuten voor tijd vanuit een corner de 0-1 viel. Wat als we vandaag wel strijdvaardig van start zouden gaan? Dat moesten we dan wel doen zonder Sydney, Jacky en topscorer Marouscha. Ditmaal moest zij invallen bij Jong Reiger Boys. De overige 12 teamleden moesten dus extra de mouwen opstropen en net als vorige week laten zien dat ze ook dan gewoon de punten kunnen pakken. Toen begonnen we prima aan de ‘returns’ met een 3-1 overwinning op Maarssen en zouden we weer stiekem naar boven kunnen kijken bij een eventuele overwinning op koploper Sporting 70.

Ondanks dit alles was het verder prima vertoeven voor de meegereisde supporters, want de temperaturen waren weer top en hadden de meiden er gelukkig zin in. Dat was terug te zien vanaf het eerste fluitsignaal. Al binnen 30 seconden had Judith de 0-1 op de schoen, maar zag haar inzet via de onderkant lat aan de verkeerde kant van de lijn belanden. Ook na deze prima inzet was het Reiger Boys dat de toon wilde zetten, maar tot echte grote kansen liet de Utrechtse verdediging het niet komen. Met Sanne, Stacey en Judith in de aanval, Shanice, Julia en Loes in de verdediging en met Lysanne, Megan, Liz en Maud op het middenveld en keepster Tamara werd er met het 3-4-3 systeem met wat meer risico gespeeld. (Lieke begon op de bank). Lang leek dit ook goed te werken en waren beide teams, net als in de vorige ontmoeting, aan elkaar gewaagd. In tegenstelling tot de vorige wedstrijd, zagen we vandaag wel een leuke open wedstrijd met twee strijdende teams, maar nog zonder treffers. Totdat in de 30e minuut de goal letterlijk en figuurlijk uit de lucht kwam vallen. De verdediging, die toch al 1 op 1 speelde, balverlies leden bij de opbouw en de rechtsbuiten het maar eens van afstand probeerde... en met succes. Een hoge bal verdween over keepster Tamara in het doel, maar eerlijk is eerlijk... het was een een mooi doelpunt: 1-0.

Na de rust hetzelfde spelbeeld, maar kregen we al na vijf minuten een tweede tegenslag te verwerken. Een afstandsschot werd in eerste instantie nog met gevaar voor eigen leven gekeerd door zowel Tamara als de paal, maar was er slechts één speler die op de terugvallende bal reageerde. Dat was een speelster in het rood die ongehinderd de 2-0 binnen kon schieten. We lieten ons hierdoor niet uit het veld slaan en gingen haastig op zoek naar de aansluitingstreffer, maar raakte ook de batterij bij ons iets sneller leeg dan bij de tegenstander. Met spelers die door het fysieke, maar sportieve spel geblesseerd raakte en zelfs krampverschijnselen kregen, werd het gemis van extra wissels zichtbaar. De 12 meiden knokte 80 minuten lang door, maar waren nooit bij machte om het de koploper echt moeilijk te maken. Wel konden ze het veld met opgeheven hoofd verlaten en trots op hun vechtlust zijn. Verdiend bleven de drie punten dus achter in Utrecht en wie weet treffen we elkaar nog één keer dit seizoen?